Powrót
Anna Piasecka, Dietetyk
Zdrowie i odporność
Data publikacji: 10.09.2025
13 min czytania

Jak wzmocnić odporność – sprawdzone sposoby na poprawę odporności

Układ odpornościowy chroni nas przed infekcjami każdego dnia, dlatego musi prawidłowo działać. We wsparciu odporności istotne jest wiele czynników - zdrowe odżywianie się, zdrowy styl życia, odpowiednio dobrana suplementacja witamin i składników mineralnych, probiotykoterapia, a także naturalne preparaty wspierające organizm. W artykule przyjrzymy się bliżej co to jest odporność, jakie są sprawdzone sposoby na wsparcie układu immunologicznego i jak naturalnie wzmocnić odporność.
Autor: Anna Piasecka, Dietetyk
Zweryfikowane przez eksperta
Jak wzmocnić odporność – sprawdzone sposoby na poprawę odporności

Układ odpornościowy to zaawansowany system składający się z komórek, tkanek i narządów, którego zadaniem jest obrona organizmu przed patogenami.

Wzmocnienie odporności wymaga kompleksowego działania, które obejmuje zdrową i zrównoważoną dietę, właściwie dobrane suplementy, regularną aktywność fizyczną oraz troskę o odpowiednią ilość i jakość snu.

Spis treści

z tego artykułu dowiesz się:

Co to jest odporność?

Odporność to zdolność organizmu do rozpoznawania i neutralizowania szkodliwych obcych substancji, takich jak wirusy, bakterie, grzyby, pasożyty, a także komórki nowotworowe oraz inne obce cząsteczki. Ochrona organizmu odbywa się właśnie dzięki układowi odpornościowemu, czyli złożonemu systemowi komórek, narządów i tkanek. Układ odpornościowy dzieli się na dwie „linie obrony”: odporność wrodzą i nabytą.

Odporność wrodzona (inaczej nieswoista): to pierwsza linia obrony przed patogenami. Działa natychmiastowo i nie zależy od antygenu patogenu. Nie ma zdolności zapamiętywania zagrożeń, więc przy kolejnym ataku tego samego drobnoustroju reaguje tak samo, traktując go znowu jako coś nowego. Obejmuje fizyczne bariery (jak skóra i błony śluzowe) oraz komórki obronne, np. makrofagi i neutrofile, które "pożerają" patogeny i zapobiegają ich rozprzestrzenianiu się.

Odporność nabyta (inaczej swoista): to linia obrony organizmu, która działa wolniej niż odporność wrodzona, ale charakteryzuje się wysoką precyzją, ponieważ jest dopasowana do konkretnego antygenu np. wirusa czy bakterii. Wykazuje zdolność do rozpoznawania konkretnego zagrożenia i charakteryzuje się pamięcią immunologiczną – po pierwszym kontakcie z antygenem układ odpornościowy zapamiętuje je i przy kolejnym zetknięciu reaguje szybciej i skuteczniej. Opiera się na działaniu wyspecjalizowanych komórek – limfocytów B i T, które wytwarzają przeciwciała i niszczą zakażone komórki. Ta pamięć immunologiczna na dokładne rozpoznawanie i zwalczanie patogenów stanowi podstawę szczepionek.

Dlaczego prawidłowe działanie układu immunologicznego jest tak ważne?

Prawidłowo funkcjonujący układ immunologiczny stanowi skuteczną barierę ochronną organizmu przed chorobami zakaźnymi, toksynami oraz nowotworami. Takie działanie pomaga utrzymać homeostazę, czyli wewnętrzną równowagę organizmu. Skuteczność prawidłowo funkcjonującego układu immunologicznego polega także na regulacji reakcji zapalnych niezbędnych w procesie leczenia. Jego zadaniem jest rozpoznawanie i eliminowanie zagrożeń, ale jest to możliwe, gdy działa prawidłowo. Dlatego ważne jest żeby zastanowić się dodatkowo jak wzmocnić układ odpornościowy, zwłaszcza w okresie zwiększonej podatności na infekcje. Niestety w niektórych przypadkach może dochodzić do zaburzeń odporności. Obniżona odporność, czyli nieskuteczna reakcja immunologiczna może być spowodowana przez wrodzone lub nabyte niedobory odporności lub nowotworowy rozrost komórek układu odpornościowego. U osób starszych może wystąpić także przewlekły, utajony stan zapalny związany z procesem starzenia, czyli tzw. inflamming. Inne zagrożenie, które może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych spowodowane przez nieprawidłowe działanie układu odpornościowego to nadmierna, niekontrolowana silna reakcja zapalna, czyli tzw. „burza cytokinowa”. W normalnych warunkach większa ilość cytokin jest pod kontrolą organizmu, a w przypadku „burzy cytokinowej” może dojść do rozległego stanu zapalnego w organizmie, a w konsekwencji nawet do uszkodzenia tkanek i narządów. Układ odpornościowy może także reagować zbyt intensywnie (alergia) lub w przypadku chorób autoimmunologicznych organizm może błędnie rozpoznawać własne komórki jako ciała obce.

W związku z tym prawidłowe działanie układu odpornościowego jest bardzo ważne, ponieważ wpływa na szybkie i efektywne zwalczanie odporności, zapewnia ochronę przed infekcjami, zapobiega rozwojowi chorób autoimmunologicznych, a także ogólne dobre samopoczucie. Dlatego warto podejmować działania, które pomogą wzmocnić układ immunologiczny i zrobić sobie listę co jest dobre na odporność.

Przyczyny osłabienia odporności

Osłabienie odporności może mieć wiele przyczyn. Najczęściej to właśnie niewłaściwy styl życia przyczynia się do obniżenia odporności - stres, niezdrowa dieta, brak aktywności fizycznej lub jej nadmiar, nadużywanie alkoholu, palenie papierosów oraz niewystarczająca ilość snu. Na pracę układu odpornościowego niekorzystnie wpływają także czynniki środowiskowe, takie jak np. smog. Są jednak również czynniki wewnętrzne, które mogą obniżać odporność. Mogą to być zaburzenia hormonalne i choroby przewlekłe – np. cukrzyca, choroby autoimmunologiczne, nowotwory lub przewlekłe infekcje wirusowe. Odporność naturalnie spada również wraz z wiekiem. W niektórych przypadkach występuje również wrodzony niedobór odporności. Jednak zadajmy sobie pytanie - jak dbać o odporność i jakie są sposoby na zwiększenie odporności?

Jak zadbać o odporność? Zdrowa dieta i nawodnienie

Zdrowa i zbilansowana dieta oraz odpowiednie nawodnienie są kluczowe w trosce o zdrowy układ immunologiczny. Jak wzmocnić odporność organizmu i znaleźć szybko coś na odporność? Warzywa, owoce, pełnowartościowe białko i zdrowe tłuszcze to podstawowe „paliwo” dla mechanizmów obronnych organizmu. Co brać na odporność? Suplementacja odpowiednich witamin i składników mineralnych może być pomocna. Niedobory witamin C i D oraz selenu i cynku mogą być przyczyną zwiększenia podatności na infekcje, ponieważ ich rolą jest wsparcie aktywności komórek odpornościowych. Spożywanie produktów bogatych w błonnik oraz probiotyków korzystnie wpływa na mikrobiotę jelitową, która jest ważnym elementem odporności. Kwasy omega-3 i polifenole łagodzą procesy zapalne w organizmie. Wiele osób zastanawia się, co pić na odporność - najlepiej sprawdzają się woda, napary ziołowe, herbaty z imbirem czy czarnym bzem, które dodatkowo dostarczają cennych składników. Właściwe nawodnienie jest bardzo ważne we wsparciu odporności, ponieważ woda bierze udział w regulacji temperatury ciała, usuwaniu toksyn oraz transporcie składników odżywczych, a regularne picie wody wspiera komórki odpornościowe. Woda umożliwia wykorzystanie i działanie witaminy C, B1, B6, B12, które są istotne w zachowaniu odporności.

Jak zwiększyć odporność organizmu? Zadbaj o sen i odpoczynek

Odpowiednia ilość i jakość snu oraz odpoczynek mają korzystny wpływ na zdrowie. To bardzo ważne czynniki w przypadku pytania jak wzmocnić odporność. Sen sprzyja obronie organizmu przed infekcjami i zmniejsza procesy zapalne. Z kolei jego niedobór może prowadzić do przewlekłego stanu zapalnego i upośledzać odporność wrodzoną i nabytą.

Poprawa odporności a aktywność fizyczna

Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna wzmacnia działanie układu odpornościowego. Jednak już nadmierny wysiłek i długotrwale intensywne treningi mogą go osłabiać i zwiększać podatność na infekcje. Dlatego najkorzystniejsze są systematyczne i umiarkowane ćwiczenia, czyli zdrowe nawyki, które sprzyjają poprawie odporności. Warto też włączyć rekreację na świeżym powietrzu, taką jak spacery czy jazda na rowerze.

Jak zbudować odporność? Ogranicz stres

Narażenie na przewlekły stres wiąże się ze zwiększeniem poziomu kortyzolu (hormon stresu) co obniża odporność. Działanie limfocytów i komórek NK odpowiedzialnych za zwalczanie infekcji jest osłabione. Jak, więc zbudować odporność? Zbudowanie odporności bez ograniczenia stresu będzie trudne, dlatego ważne jest znalezienie skutecznych sposobów, które pomogą z nim sobie radzić, takich jak np. techniki relaksacyjne, medytacje czy sport.

Budowanie odporności – czy hartowanie jest skuteczne?

Coraz bardziej popularny sposób jak poprawić odporność - to hartowanie. Stopniowa ekspozycja organizmu na zimno (np. morsowanie, zimne prysznice) może wspierać układ odpornościowy i stanowić alternatywną metodę, jak zbudować odporność. Regularne hartowanie może poprawiać krążenie, regulować reakcje zapalne, stymulować układ nerwowy i poprawiać niektóre markery odpornościowe.

Jak wzmocnić osłabiony organizm? Zrezygnuj z używek

Jednym z kluczowych kroków jak wzmocnić osłabiony organizm jest rezygnacja z używek, takich jak alkohol czy papierosy. To jest istotna kwestia w przypadku pytania co na odporność dla dorosłego, ponieważ odpowiednie żywienie, aktywność i naturalne sposoby nie będą wystarczające, jeśli zaniedbujemy nasz organizm przez używki. Zarówno alkohol jak i papierosy zwiększają podatność na infekcje. Alkohol zaburza funkcjonowanie limfocytów i produkcje cytokin. Palenie papierosów przede wszystkim niszczy nabłonek dróg oddechowych i upośledza mechanizmy obronne płuc. U osób, które wyeliminowały używki nastąpiła poprawa regeneracji organizmu i działania układu immunologicznego.

Odporność organizmu, a regularne badania i profilaktyka

Regularne badania laboratoryjne badają odporność organizmu, pozwalają wykryć niedobory witamin i składników mineralnych oraz parametry, które mogą świadczyć o zaburzeniach hormonów, chorobach przewlekłych i infekcjach. Dzięki badaniom, szczepieniom i zdrowemu stylowi życia można zdiagnozować problem zdrowotny i podjąć odpowiednie kroki, takie jak suplementacja, zmiana nawyków żywieniowych czy leczenie chorób oraz im zapobieganie. Takie badania i profilaktyka mogą być, więc trafną odpowiedzią jak szybko wzmocnić organizm.

Jak wzmocnić układ immunologiczny u dorosłych? Szczepienia

Jak wzmocnić odporność? Jednym z najskuteczniejszych sposobów na wzmocnienie układu odpornościowego są szczepienia. To one uczą organizm rozpoznawania i zwalczania konkretnych drobnoustrojów, a tym samym zapobiegają niektórym chorobom, zmniejszają częstość zachorowań, obniżają śmiertelność i hospitalizację.

Co na wzmocnienie odporności?

Gdy zastanawiamy się, jak wzmocnić odporność po chorobie lub chcemy zadziałać profilaktycznie – trzeba podejść do tematu kompleksowo. Zdrowa dieta, aktywność fizyczna i dodatkowe elementy, takie jak np. probiotyki, odpowiednia ilość witamin i składników mineralnych oraz naturalne preparaty to fundamenty, które pomagają utrzymać odporny organizm przez cały rok. Dlatego jak wzmocnić układ immunologiczny u dorosłych? Pojawią się też pytania o witaminy na wzmocnienie organizmu dla dorosłych, jak wzmocnić układ immunologiczny dziecka. Jednak szczególnej uwagi wymagają tematy, jak wzmocnić odporność w ciąży czy jak wzmocnić odporność niemowlaka lub jak wzmocnić odporność w chorobie nowotworowej - w takich sytuacjach potrzeby organizmu są wyjątkowe. Wtedy najlepiej skonsultować się ze specjalistą, lekarzem i dietetykiem, aby uwzględnić ewentualne przeciwskazania oraz dobrać bezpieczne i skuteczne sposoby na wzmocnienie układu odpornościowego.

Probiotyki

Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które w odpowiednich ilościach wspierają równowagę mikrobioty jelitowej. Szacuje się, że nawet 70–80% komórek układu odpornościowego zlokalizowanych jest w jelitach, dlatego dbanie o mikrobiotę ma znaczenie dla całego organizmu. Probiotyki mogą być szczególnie wartościowe po antybiotykoterapii, gdy skład mikrobioty jest zaburzony. Najczęściej wykorzystuje się szczepy z rodzajów Lactobacillus i Bifidobacterium, które są najlepiej poznane naukowo.

Suplementacja witamin i składników mineralnych

Witaminy i składniki mineralne są niezbędne dla prawidłowej pracy układu odpornościowego. Ich odpowiednia podaż z dietą lub – w razie potrzeby – suplementacja może wspierać naturalne mechanizmy obronne organizmu. Przed rozpoczęciem suplementacji warto skonsultować się ze specjalistą, który oceni indywidualne potrzeby i ewentualne niedobory.

  • witamina D – reguluje odpowiedź immunologiczną, zmniejsza wydzielanie cytokin (białek) prozapalnych, jej niedobór zwiększa ryzyko infekcji, powinno się ją przyjmować regularnie;
  • witamina C – silny antyoksydant, wspiera działanie leukocytów (białych krwinek), czyli komórek układu odpornościowego;
  • cynk – wspiera prawidłową odpowiedź immunologiczną i proces podziału komórek;
  • selen – chroni komórki przed stresem oksydacyjnym i wspiera funkcjonowanie układu odpornościowego;
  • żelazo – potrzebne do podziału i dojrzewania komórek odpornościowych, szczególnie limfocytów T, jego niedobór osłabia odporność, suplementować je należy w przypadku stwierdzonego niedoboru.

Naturalne preparaty na wzmocnienie organizmu

Naturalne składniki roślinne i ekstrakty od dawna są wykorzystywane w tradycyjnych sposobach wspierania organizmu. Zawierają związki bioaktywne (np. polifenole, flawonoidy, ginsenozydy), które są przedmiotem badań naukowych pod kątem wpływu na zdrowie i samopoczucie. Takie składniki są też doskonałym sposobem jak wzmocnić odporność u dziecka, zwłaszcza kiedy zdarza mu się często chorować. Domowe napary często przygotowywane są na bazie czosnku, imbiru, cytryny lub czarnego bzu - powstaje określana przez wielu mikstura na wzmocnienie organizmu. Te najbardziej znane naturalne preparaty to:

  • andrographis – roślina pochodząca z Azji, zawiera andrografolidy, związki roślinne będące przedmiotem badań naukowych. Tradycyjnie stosowana w tamtejszych systemach medycyny naturalnej jako wsparcie w okresach zwiększonej podatności organizmu na infekcje;
  • colostrum – pierwsze mleko ssaków produkowane po porodzie, zawiera immunoglobuliny, laktoferynę i inne cenne składniki, które wzmacniają odporność, korzystnie wpływa na mikroflorę jelitową;
  • olej z wiesiołka – zawiera kwasy tłuszczowe omega – 6, w tym kwas gamma-linolenowy, który wspiera równowagę układu odpornościowego i reakcji zapalnych;
  • czosnek – zawiera allicynę, związek siarkowy będący przedmiotem badań naukowych. Tradycyjnie stosowany w diecie w okresach zwiększonego zapotrzebowania organizmu;
  • żeń-szeń koreański – bogaty w ginsenozydy, zaliczany do adaptogenów, pomaga przywrócić równowagę w organizmie, wzmacnia organizm i pomaga w walce ze stresem;
  • czystek – źródło polifenoli i przeciwutleniaczy, tradycyjnie stosowany w naparach ziołowych. Stanowi element urozmaiconej diety opartej na roślinach bogatych w antyoksydanty;
  • jeżówka – inaczej echinacea,roślina tradycyjnie stosowana w Europie i Ameryce Północnej. Zawiera związki bioaktywne, takie jak alkiloamidy i polifenole, które od lat budzą zainteresowanie naukowców. Jej stosowanie wiązane jest z tradycyjnymi praktykami wspierania naturalnej odporności;
  • aloes – zawiera liczne aktywne składniki, w tym polisacharydy i antoksydanty, działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie;
  • czarny bez – źródło polifenoli i antyoksydantów; tradycyjnie używany w naparach i domowych przetworach;
  • imbir – przyprawa o charakterystycznym aromacie, zawierająca gingerol i inne związki bioaktywne. Od wieków stosowany w kuchniach świata, gdzie stanowi element tradycyjnych naparów i domowych sposobów wspierania organizmu.

Jaka pora jest najlepsza na wzmacnianie odporności?

Kiedy i jak wzmocnić system immunologiczny? Odporność budowana jest przez cały rok, ale okresy, w których szczególnie trzeba zadbać o wzmocnienie układu odpornościowego to jesień i zima, kiedy infekcji jest najwięcej. Najważniejsza przede wszystkim jest suplementację witaminy D, odpowiednia dieta, tryb życia oraz wsparcie innymi preparatami na odporność. Takie podejście jest ważne zarówno w przypadku zdrowia dzieci, jak i dorosłych. Zdrowe odżywianie się, sen, umiarkowana aktywność fizyczna, kontrola nad stresem, ograniczenie używek, a także odpowiednio dobrane suplementy to podstawa całorocznego wzmacniania układu immunologicznego, niezależnie od pory roku.

Warto zapamiętać

  • Odporność to naturalna zdolność organizmu, jego system obronny, który chroni organizm przed patogenami.
  • Jak zadbać o odporność, jak odbudować odporność i co najlepsze na odporność? Nie ma jednego najlepszego rozwiązania. Wzmocnienie odporności wymaga holistycznego podejścia, które powinno obejmować zdrową dietę, nawodnienie, odpowiednio długi i jakościowy sen, regularną i umiarkowaną aktywność fizyczną, redukcję stresu, indywidualnie dobraną suplementację witamin i składników mineralnych, wsparcie naturalnymi preparatami oraz unikanie używek.
  • Odpowiednio dobrana suplementacja witaminą D, C, cynkiem, selenem i żelazem wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego. Dbanie o odpowiedni poziom tych składników jest jedną z skutecznych metod jak budować odporność. Wskazania do suplementacji oraz właściwe dawkowanie najlepiej ustalić ze specjalistą.
  • Jak odbudować układ immunologiczny po antybiotykoterapii? Probiotyki odgrywają szczególną role w dbaniu o mikrobiotę jelitową, która jest istotna w budowaniu odporności, ponieważ 70-80% komórek immunologicznych znajduje się w jelitach.
  • Jak zwiększyć odporność organizmu? Jest wiele naturalnych sposobów na wzmocnienie organizmu. Naturalne preparaty na wzmocnienie organizmu, takie jak andrographis, colostrum, olej z wiesiołka, czosnek, żeń-szeń koreański, czystek, jeżówka, aloes, czarny bez i imbir mogą pomóc w zapobieganiu i łagodzeniu infekcji oraz we wsparciu odporności.
  • Co wzmacnia odporność? Hartowanie i unikanie używek pomagają skutecznie wzmacniać odporność.
  • Regularne badania profilaktyczne to sposób na celowane działanie w przypadku niedoborów i niepokojących parametrów świadczących o problemach zdrowotnych lub osłabieniu odporności. Często pomagają nam skutecznie i szybko odpowiedzieć na pytanie jak podnieść odporność.
  • Szczepienia są jednym z najskuteczniejszych sposobów na budowanie trwałej ochrony przed konkretnymi patogenami.
  • O odporność należy dbać przez cały rok, a zwłaszcza jesienią i zimą, gdy ryzyko chorób jest największe. To powinien być nasz cel w trosce o zdrowie.

Źródła:

  1. Cyman, M., Kotulak, A., Ślebioda, T., & Kmieć, Z. (2016). Mechanizmy odporności w patogenezie. Forum Medycyny Rodzinnej, 10(5), 111–247. Via Medica.
  2. Marcinkiewicz, J. (2021). Funkcja i organizacja układu immunologicznego. W K. Bryniarski (Red.), Immunologia (ss. 1–8). Edra Urban & Partner.
  3. Alotiby A. Immunology of Stress: A Review Article. J Clin Med. 2024 Oct 25;13(21):6394. doi: 10.3390/jcm13216394. PMID: 39518533; PMCID: PMC11546738.
  4. Pangrazzi L, Meryk A. Molecular and Cellular Mechanisms of Immunosenescence: Modulation Through Interventions and Lifestyle Changes. Biology (Basel). 2024 Dec 27;14(1):17. doi: 10.3390/biology14010017. PMID: 39857248; PMCID: PMC11760833.
  5. Garbarino, S., Lanteri, P., Bragazzi, N.L. et al. Role of sleep deprivation in immune-related disease risk and outcomes. Commun Biol 4, 1304 (2021). https://doi.org/10.1038/s42003-021-02825-4
  6. Bagatini MD, Cardoso AM, Reschke CR, Carvalho FB. Immune System and Chronic Diseases 2018. J Immunol Res. 2018 Oct 24;2018:8653572. doi: 10.1155/2018/8653572. PMID: 30474045; PMCID: PMC6220381.
  7. Adami G, Pontalti M, Cattani G, Rossini M, Viapiana O, Orsolini G, Benini C, Bertoldo E, Fracassi E, Gatti D, Fassio A. Association between long-term exposure to air pollution and immune-mediated diseases: a population-based cohort study. RMD Open. 2022 Feb;8(1):e002055. doi: 10.1136/rmdopen-2021-002055. PMID: 35292563; PMCID: PMC8969049.
  8. Baskerville R, Castell L, Bermon S. Sports and Immunity, from the recreational to the elite athlete. Infect Dis Now. 2024 Jun;54(4S):104893. doi: 10.1016/j.idnow.2024.104893. Epub 2024 Mar 24. PMID: 38531477.
  9. Barr T, Helms C, Grant K, Messaoudi I. Opposing effects of alcohol on the immune system. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 2016 Feb 4;65:242-51. doi: 10.1016/j.pnpbp.2015.09.001. Epub 2015 Sep 14. PMID: 26375241; PMCID: PMC4911891.
  10. Martinelli, S.; Nannini, G.; Cianchi, F.; Coratti, F.; Amedei, A. The Impact of Microbiota–Immunity–Hormone Interactions on Autoimmune Diseases and Infection. Biomedicines 2024, 12, 616. https://doi.org/10.3390/biomedicines12030616
  11. McMichael AJ, Borrow P, Tomaras GD, Goonetilleke N, Haynes BF. The immune response during acute HIV-1 infection: clues for vaccine development. Nat Rev Immunol. 2010 Jan;10(1):11-23. doi: 10.1038/nri2674. Epub 2009 Dec 11. PMID: 20010788; PMCID: PMC3119211.
  12. Özkaya İ, Yıldız M. Effect of water consumption over the immune system response given during COVID-19. Medico-Scientific and Research Review. 2021 May;2(1):0037. doi:10.30574/msarr.2021.2.1.0037
  13. Hemilä H, Chalker E. Vitamin C for preventing and treating the common cold. Cochrane Database Syst Rev. 2013 Jan 31;2013(1):CD000980. doi: 10.1002/14651858.CD000980.pub4. PMID: 23440782; PMCID: PMC8078152.
  14. Belkaid, Y., & Hand, T. W. (2014). Role of the microbiota in immunity and inflammation. Cell, 157(1), 121-141.
  15. Shankar, A. H., & Prasad, A. S. (1998). Zinc and immune function: the biological basis of altered resistance to infection. The American journal of clinical nutrition, 68(2), 447S-463S.
  16. Aranow, C. (2011). Vitamin D and the immune system. Journal of investigative medicine, 59(6), 881-886.
  17. Bishop, E. L., Ismailova, A., Dimeloe, S., Hewison, M., & White, J. H. (2021). Vitamin D and Immune Regulation: Antibacterial, Antiviral, Anti-Inflammatory. JBMR Plus (WOA).
  18. Sadler, R.A.; Mallard, B.A.; Shandilya, U.K.; Hachemi, M.A.; Karrow, N.A. The Immunomodulatory Effects of Selenium: A Journey from the Environment to the Human Immune System. Nutrients 2024, 16, 3324. https://doi.org/10.3390/nu16193324
  19. Bland JS. Therapeutic Use of Omega-3 Fatty Acids for Immune Disorders In Search of the Ideal Omega-3 Supplement. Integr Med (Encinitas). 2022 Nov;21(5):14-18. PMID: 36643210; PMCID: PMC9831136.
  20. Shakoor H, Feehan J, Apostolopoulos V, Platat C, Al Dhaheri AS, Ali HI, Ismail LC, Bosevski M, Stojanovska L. Immunomodulatory Effects of Dietary Polyphenols. Nutrients. 2021 Feb 25;13(3):728. doi: 10.3390/nu13030728. PMID: 33668814; PMCID: PMC7996139.
  21. El-Ansary MRM, El-Ansary AR, Said SM, Abdel-Hakeem MA. Regular cold shower exposure modulates humoral and cell-mediated immunity in healthy individuals. J Therm Biol. 2024 Oct;125:103971. doi: 10.1016/j.jtherbio.2024.103971. Epub 2024 Sep 13. PMID: 39299098.
  22. Molina PE, Happel KI, Zhang P, Kolls JK, Nelson S. Focus on: Alcohol and the immune system. Alcohol Res Health. 2010;33(1-2):97-108. PMID: 23579940; PMCID: PMC3887500.
  23. Pasala S, Barr T, Messaoudi I. Impact of Alcohol Abuse on the Adaptive Immune System. Alcohol Res. 2015;37(2):185-97. PMID: 26695744; PMCID: PMC4590616.
  24. Arcavi L, Benowitz NL. Cigarette Smoking and Infection. Arch Intern Med. 2004;164(20):2206–2216. doi:10.1001/archinte.164.20.2206
  25. Krogsbøll LT, Jørgensen KJ, Grønhøj Larsen C, Gøtzsche PC. General health checks in adults for reducing morbidity and mortality from disease. Cochrane Database of Systematic Reviews 2012, Issue 10. Art. No.: CD009009. DOI: 10.1002/14651858.CD009009.pub2.
  26. Wiertsema SP, van Bergenhenegouwen J, Garssen J, Knippels LMJ. The Interplay between the Gut Microbiome and the Immune System in the Context of Infectious Diseases throughout Life and the Role of Nutrition in Optimizing Treatment Strategies. Nutrients. 2021 Mar 9;13(3):886. doi: 10.3390/nu13030886. PMID: 33803407; PMCID: PMC8001875.
  27. Liu, Y., Tran, D. Q., & Rhoads, J. M. (2018). Probiotics in disease prevention and treatment. The Journal of Clinical Pharmacology, 58(Suppl. 10), S164–S179. https://doi.org/10.1002/jcph.1121
  28. Hao Q, Dong BR, Wu T. Probiotics for preventing acute upper respiratory tract infections. Cochrane Database of Systematic Reviews 2015, Issue 2. Art. No.: CD006895. DOI: 10.1002/14651858.CD006895.pub3.
  29. Hemilä, H. (2017). Zinc lozenges and the common cold: A meta-analysis comparing zinc acetate and zinc gluconate, and the role of zinc dosage. JRSM Open, 8(5), 2054270417694291.
  30. Maares, M., & Haase, H. (2016). Zinc and immunity: An essential interrelation. Archives of Biochemistry and Biophysics, 611, 58–65. https://doi.org/10.1016/j.abb.2016.03.022
  31. Huang, Z. et al. (2012). The role of selenium in inflammation and immunity. Antioxidants & Redox Signaling, 16(7), 705–743.
  32. Badran O, Cohen I, Bar-Sela G. The Impact of Iron on Cancer-Related Immune Functions in Oncology: Molecular Mechanisms and Clinical Evidence. Cancers (Basel). 2024 Dec 13;16(24):4156. doi: 10.3390/cancers16244156. PMID: 39766056; PMCID: PMC11674619.
  33. Hu, X.-Y., Wu, R.-H., Logue, M., Blondel, C., Lai, L. Y. W., Stuart, B., Flower, A., Fei, Y.-T., Moore, M., Shepherd, J., Liu, J.-P., & Lewith, G. (2017). Andrographis paniculata (Chuān Xīn Lián) for symptomatic relief of acute respiratory tract infections in adults and children: A systematic review and meta-analysis. PLoS ONE, 12(8), e0181780.
  34. Playford RJ, Weiser MJ. Bovine Colostrum: Its Constituents and Uses. Nutrients. 2021 Jan 18;13(1):265. doi: 10.3390/nu13010265. PMID: 33477653; PMCID: PMC7831509.
  35. Labu Z., Rahman M., Proven Health Benefits of Garlic-A Review, February 2019
  36. Morse, N. L., & Clough, P. M. (2006). A meta-analysis of randomized, placebo-controlled clinical trials of evening primrose oil in atopic eczema. Journal of Clinical Biochemistry and Nutrition, 39(3), 180–188.
  37. Ratan, Z. A., Youn, S. H., Kwak, Y.-S., Han, C.-K., Haidere, M. F., Kim, J. K., Min, H., Jung, Y.-J., Hosseinzadeh, H., Hyun, S. H., & Cho, J. Y., Adaptogenic effects of Panax ginseng on modulation of immune functions. Journal of Ginseng Research, Volume 45, Issue 1, January 2021, Pages 32-40.
  38. Starzec, A., Włodarczyk, M., Kunachowicz, D., Dryś, A., Kepinska, M., & Fecka, I., Polyphenol Profile of Cistus × incanus L. and Its Relevance to Antioxidant Effect and α-Glucosidase Inhibition, Antioxidants 2023, 12(3), 553; https://doi.org/10.3390/antiox12030553.
  39. Barrett, B., Brown, R., Rakel, D., Mundt, M., Bone, K., Barlow, S., & Ewers, T. (2010). Echinacea for treating the common cold: a randomized trial. Annals of internal medicine, 153(12), 769-777.
  40. Gajalakshmi, S., Vijayalakshmi, S., Devirajeswari, V., Echinacea Purpurea – a potent immunostimulant, Int. J. Pharm. Sci. Rev. Res., 14(2), 2012; nᵒ 08, 47‐52.
  41. Sánchez, M., González-Burgos, E., Iglesias, I., & Gómez-Serranillos, M. P. (2020). Pharmacological update properties of Aloe vera and its major active constituents. Molecules, 25(6), 1324.
  42. Im, S.-A., Lee, Y.-R., Lee, Y.-H., Lee, M.-K., Park, Y.-I., Lee, S., & Lee, C.-K. (2005). In vivo evidence of the immunomodulatory activity of orally administered Aloe vera gel. Archives of Pharmacal Research, 28(5), 517–521.
  43. Wieland, L. S., Piechotta, V., Feinberg, T., Ludeman, E., Hutton, B., Kanji, S., Seely, D., & Garritty, C. (2021). Elderberry for prevention and treatment of viral respiratory illnesses: a systematic review. BMC Complementary Medicine and Therapies, 21(1), 112.
  44. Pascariu, O.-E., & Israel-Roming, F. (2022). Bioactive Compounds from Elderberry: Extraction, Health Benefits, and Food Applications. Processes, 10(11), 2288.
  45. Mashhadi, N. S., et al. (2013). Anti-oxidative and anti-inflammatory effects of ginger in health and physical activity: a review of current evidence.
  46. Dopico, X. C., Evangelou, M., Ferreira, R. C., Guo, H., Pekalski, M. L., Smyth, D. J., … Todd, J. A. (2015). Widespread seasonal gene expression reveals annual differences in human immunity and physiology. Nature Communications, 6, 7000.
  47. Martineau, A. R., Jolliffe, D. A., Hooper, R. L., Greenberg, L., Aloia, J. F., Bergman, P., … Griffiths, C. J. (2017). Vitamin D supplementation to prevent acute respiratory tract infections: Systematic review and meta-analysis of individual participant data. BMJ, 356, i6583.

Publikowane informacje mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny zastępować indywidualnych konsultacji lekarskich. Zaleca się skonsultowanie z lekarzem lub terapeutą przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii. Wydawca nie dąży do nawiązania relacji lekarz-pacjent ze swoimi czytelnikami. Nie bierze również odpowiedzialności za wiarygodność, skuteczność lub prawidłowe stosowanie informacji umieszczonych na stronie, ani za ewentualne problemy zdrowotne wynikające z omówionych terapii.

To może Cię zainteresować

Nadmiar witaminy D – objawy i skutki przedawkowania
Niedobór witaminy D jest powszechnym problemem na całym świecie, w tym w Polsce. Uzupełnianie niedoborów tego związku poprzez suplementację ma niezwykle istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Wiele osób zastanawia się czy można przedawkować witaminę D i co nadmiar witaminy D powoduje w naszym organizmie. Przeczytaj artykuł i dowiedz się do jakich objawów może doprowadzić zbyt wysoki poziom witaminy D.WstępNiejednokrotnie dieta i synteza przezskórna są niewystarczające, aby pokryć zapotrzebowanie organizmu na witaminę D. W związku z tym, zalecana jest jej odpowiednia suplementacja, która prowadzi do wielu korzyści związanych z prawidłowym funkcjonowaniem organizmu. Należy jednak pamiętać, że w przypadku stosowania zbyt wysokich dawek witaminy D do potrzeb danej osoby może dojść do jej przedawkowania i w rezultacie do pojawienia się negatywnych następstw w naszym organizmie. Witamina D – właściwości i działanieWitamina D jest witaminą rozpuszczalną w tłuszczach, która w żywności występuje w dwóch formach chemicznych. W formie witaminy D3 (cholekalcyferolu) występuje w żywności pochodzenia zwierzęcego, a w formie witaminy D2 (ergokalcyferolu) jest obecna w drożdżach i grzybach. Cholekalcyferol powstaje także w skórze człowieka pod wpływem ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe B (UVB).Receptory witaminy D znajdują się w większości komórek w ciele człowieka, co świadczy o jej szczególnym znaczeniu. Jest to związek, który wykazuje wielokierunkowe działanie na organizm człowieka i m.in.: •    wpływa na utrzymanie właściwego poziomu wapnia we krwi oraz pomaga w prawidłowym wykorzystywaniu wapnia i fosforu,•    pomaga w utrzymaniu zdrowych kości i zębów.•    bierze udział w procesie podziału komórek,•    wzmacnia działanie układu odpornościowego,•    wspiera prawidłowe funkcjonowanie mięśni oraz pomaga zmniejszyć ryzyko upadku związane z niestabilnością postawy i osłabieniem mięśni.Źródła witaminy D    SYNTEZA SKÓRNAŹródłem większości witaminy D u ludzi powinna być jej synteza skórna pod wpływem ekspozycji na światło słoneczne. Efektywna synteza w skórze w Polsce może następować w okresie wiosenno-letnim (od maja do września), pomiędzy godziną 10.00 a 15.00 przy wystawieniu co najmniej 18% powierzchni ciała osoby dorosłej przez około 15 minut. W takich warunkach ekspozycja powinna prowadzić do naturalnej syntezy witaminy D w ilości odpowiadającej ok. 2000-4000 IU/ dobę. Dla porównania, w tych warunkach przy odsłonięciu prawie 100% powierzchni ciała może dojść do wytworzenia 10 000 IU/dobę. Są również doniesienia wskazujące na to, że taka kąpiel słoneczna może być równoznaczna ze spożyciem nawet około 20 000 IU witaminy D. Ilość wytworzonej witaminy D pod wpływem promieni słonecznych zależy od wielu czynników m.in. pigmentacji skóry, wieku czy masy ciała. Co istotne, nie ma ryzyka przedawkowania witaminy D pod wpływem ekspozycji na światło słoneczne.     ŻYWNOŚĆ Witamina D jest związkiem, który nie występuje w dużej ilości produktów spożywczych. Szacuje się, że z diety pochodzi maksymalnie 20% jej puli w organizmie. Głównym źródłem witaminy D w diecie są produkty pochodzenia zwierzęcego takie jak np. tłuste ryby morskie (np. węgorz, śledź, łosoś, makrela), żółtko jaja czy w mniejszej ilości produkty mleczne. Dla osób stosujących dietę wegańską źródłem tej witaminy mogą być niektóre grzyby jadalne jak np. pieczarki. Na rynku dostępne są również produkty spożywcze wzbogacane tą witaminą np. margaryny czy napoje roślinne.      SUPLEMENTACJABiorąc pod uwagę niewielkie spożycie pokarmów bogatych w witaminę D oraz nierzadko niedostateczną syntezę skórną, zalecane jest uzupełnienie tej witaminy poprzez suplementację. W Polsce rekomendowane jest stosowanie preparatów z witaminą D od początku września do końca kwietnia, a gdy synteza skórna jest niewystarczająca – całorocznie. W warunkach polskich jednorazowe podawanie większych dawek witaminy D (uderzeniowych) nie jest zalecane. Dobowe zapotrzebowanie na witaminę DZalecenia żywieniowe określające dzienne zapotrzebowanie witamin dla populacji polskiej zostały opracowane przez Instytut Żywności i Żywienia (IŻŻ). Zgodnie z tymi zaleceniami wystarczające spożycie u niemowląt wynosi 10 μg dziennie, natomiast dla dzieci od pierwszego roku życia, młodzieży i dorosłych zwiększa się do 15 μg na dobę. Pokrycie zapotrzebowania na tę substancję uzależnione jest od różnych czynników m.in. od pory roku, wieku, masy ciała czy karnacji skóry.Czy można przedawkować witaminę D?W wyniku długotrwałego przebywania na słońcu nie dojdzie do przedawkowania witaminy D, ponieważ ewentualny nadmiar witaminy D w organizmie ulega rozkładowi do nieaktywnych związków. Doprowadzenie do hiperwitaminozy w wyniku stosowanej diety jest bardzo mało prawdopodobne, ponieważ produkty spożywcze stanowią niewielkie źródło tego związku i rzadko kiedy ich podaż zaspokaja dobowe zapotrzebowanie. Doprowadzenie do hiperwitaminozy występuje głównie w wyniku długotrwałego zażywania witaminy D jako suplementu lub leku, gdy zastosowano zbyt wysoką dawkę do potrzeb danej osoby. Dlatego wskazane jest, by przed wyborem konkretnego produktu wykonać badanie określające poziom witaminy D w organizmie i jego wynik skonsultować z lekarzem lub farmaceutą w celu doboru odpowiedniej dawki preparatu. Warto wiedzieć, że niektóre osoby ze względu na pewne schorzenia czy występujące mutacje w obrębie genów odpowiadających za przemiany jakim ulega witamina D w organizmie, mogą mieć zwiększone ryzyko przedawkowania witaminy D, nawet przy stosowaniu rekomendowanych dawek. U tych osób należy ostrożnie podchodzić do suplementacji tej witaminy.Objawy przedawkowania witaminy D – jak rozpoznać nadmiar witaminy D?Nadmiar witaminy D - objawy u dorosłychObjawy przedawkowania witaminy D u dorosłych mogą być bardzo niespecyficzne i kojarzone z innymi przypadłościami: osłabienie, zmęczenie, utrata apetytu, świąd skóry, bóle głowy, nudności, bóle brzucha, wymioty i zwiększone oddawanie moczu. Oprócz tego u niektórych osób może pojawić się biegunka, z kolei u innych: zaparcia. W celu stwierdzenia nadmiernego stężenia witaminy D w organizmie należy wykonać oznaczenie głównego krążącego metabolitu witaminy D jakim jest 25(OH)D. Stężenie tego parametru w surowicy jest uznawane za odpowiedni biomarker statusu witaminy D w populacjach dorosłych i dzieci.Nadmiar witaminy D - objawy u dzieciSzczególnie niebezpieczne może być podawanie przez rodziców zbyt dużych dawek witaminy D dzieciom. W literaturze zostały przedstawione przypadki dzieci, u których w wyniku zatrucia tym związkiem, pojawiły się objawy przedawkowania witaminy D takie jak bóle brzucha, wymioty, zaburzenia apetytu i odwodnienie. Zaobserwowano także przypadek niemowlęcia, u którego objawami nadmiaru witaminy D były również utrata masy ciała, ospałość oraz zaparcia.Skutki przedawkowania witaminy DPierwszymi mierzalnymi skutkami przedawkowania witaminy D są hiperkalciuria (zwiększone wydalanie wapnia z moczem) i hiperkalcemia (podwyższone stężenie wapnia w surowicy krwi). Przewlekła hiperkalcemia prowadzi do nadmiernego odkładanie się wapnia w narządach i naczyniach krwionośnych. W wyniku hiperkalcemii może dojść do konsekwencji zdrowotnych takich jak np. kamica nerkowa, zaburzenia pracy serca, objawy neurologiczne, kamica pęcherzyka żółciowego, zapalenie trzustki czy niewydolność nerek.Hiperwitaminoza a zatrucie witaminą DPrzyjmowanie zbyt wysokich dawek witaminy D może prowadzić do hiperwitaminozy - znaczącego wzrostu stężenia jej poziomu w organizmie ponad rekomendowane ilości. Zatrucie witaminą D jest rozpoznawane wtedy, gdy wyraźnie podwyższonemu stężeniu 25(OH)D (zwykle >150 ng/ml) towarzyszy hiperkalciuria, hiperkalcemia oraz zahamowanie wydzielania parathormonu (hormonu wydzielanego przez przytarczyce). Z literatury wynika, że toksyczność witaminy D  następowała dopiero przy znacznym przekroczeniu rekomendowanych dawek.Przedawkowanie witaminy D - postępowanie  W przypadku stwierdzenia zbyt wysokiego poziomu witaminy D pojawia się pytanie „jak usunąć nadmiar witaminy D z organizmu?” Przedawkowanie witaminy D najlepiej skonsultować z lekarzem, który zaplanuje odpowiednie postępowanie. Powinno się odstawić preparat z witaminą D, który doprowadził do przedawkowania oraz przyjrzeć się temu, ile witaminy D było przyjmowane, jak często i czy nie występuje nadwrażliwość na ten związek. Ponadto wskazana jest ocena stężenia wapnia wydalanego z moczem oraz poziomu wapnia we krwi. W zależności od występujących u danej osoby objawów nadmiaru witaminy D, niezbędne może być wdrożenie odpowiednich leków. Raz w miesiącu należy oznaczać poziom 25(OH)D w surowicy krwi. Dopiero po uzyskaniu oczekiwanego stężenia można ustalić indywidualnie dobrane dawkowanie z uwzględnieniem ewentualnych przyczyn hiperwitaminozy, w celu zapobiegania ponownemu rozwojowi nadmiaru witaminy D.Jak zapobiegać przedawkowaniu witaminy D? Według wytycznych ekspertów IŻŻ w okresie jesienno-zimowym wskazane jest stosowanie suplementacji witaminą D, a w przypadku niedostatecznej syntezy przezskórnej - całorocznie. Dawki rzędu 1000-4000 IU dziennie w zależności od pory roku, wieku i masy ciała, mogą być zalecane dla całej populacji ogólnej osób dorosłych. Przed zastosowaniem warto wykonać jednak badanie 25(OH)D w surowicy krwi oraz skonsultować wynik badania z lekarzem lub farmaceutą. Ilość tej witaminy, jaka powinna być dostarczana do organizmu, aby zapewnić stężenie optymalne powinna uwzględniać m.in. masę ciała, wiek, pigmentację skóry, występujące choroby oraz zażywane leki. Należy unikać suplementacji wysokich dawek witaminy D bez konkretnych wskazań.Warto zapamiętać:1.    Witamina D pełni bardzo wiele istotnych funkcji w organizmie człowieka, a jej niedobór może równie szkodzić, co nadmiar.2.    Ze względu na niską podaż witaminy D wraz z dietą oraz nierzadko ograniczoną ekspozycję słoneczną bardzo ważna jest odpowiednio dobrana suplementacja witaminy D w celu uzupełnienia jej niedoborów w organizmie.3.    Za dużo witaminy D dostarczanej w postaci suplementów lub leków może prowadzić do hiperwitaminozy - nadmiaru witaminy D oraz wystąpienia skutków ubocznych.4.    Profilaktyczne dawkowanie witaminy D powinno być zindywidualizowane w zależności od m.in. wieku, masy ciała, pory roku, diety i trybu życia, aby nie doprowadzić do przedawkowania witaminy D. 5.    Warto wykonać oznaczenie stężenia 25(OH)D, w celu precyzyjnego dobrania potrzebnej dawki witaminy D do suplementacji przez osobę kompetentną – lekarza lub farmaceutę.Źródła1.    Błachowicz, A., & Franek, E. (2005). Hiperkalcemia-przyczyny i leczenie. Choroby Serca i Naczyń, 2(1), 51-56.2.    EFSA Panel on Nutrition, Novel Foods and FoodAllergens (NDA), Turck, D., Bohn, T., Castenmiller, J., de Henauw, S., Hirsch‐Ernst, K. I., & et al. (2023). Scientific opinion on the tolerable upper intake level for vitamin D, including the derivation of a conversion factor for calcidiol monohydrate. EFSA journal, 21(8), e08145.3.    Grafka, A., Łopucki, M., Kuna, J., Kuna, A., & Pęksa, B. (2019). Rola witaminy D w organizmie. Diagnostyka Laboratoryjna, 55(1), 55-60.4.    Holick, M. F. (2007). Vitamin D deficiency. New England journal of medicine, 357(3), 266-281.5.    Kliniec, K., Mendowski, M. Ł., & Zuziak, P. (2023). Witamina D: między niedoborem a nadmiarem–wyzwania dla zdrowia publicznego. Medycyna Środowiskowa, 26(1-2), 2-7.6.    Kmieć, P., & Sworczak, K. (2017). Korzyści i zagrożenia wynikające z suplementacji witaminą D. Forum Medycyny Rodzinnej, 11(1), 38-46.7.    Koul, P. A., Ahmad, S. H., Ahmad, F., Jan, R. A., Shah, S. U., & Khan, U. H. (2011). Vitamin d toxicity in adults: a case series from an area with endemic hypovitaminosis D. Oman Medical Journal, 26(3), 201.8.    Lee, J. P., Tansey, M., Jetton, J. G., & Krasowski, M. D. (2018). Vitamin D toxicity: a 16-year retrospective study at an academic medical center. Laboratory medicine, 49(2), 123-129.9.    Littlejohns, T. J., Henley, W. E., Lang, I. A., Annweiler, C., Beauchet, O., Chaves, P. H., Fried, L., Kestenbaum, B. R., Kuller, L. H., Langa, K. M., Lopez, O. L., Kos, K., Soni, M., & Llewellyn, D. J. (2014). Vitamin D and the risk of dementia and Alzheimer disease. Neurology, 83(10), 920–928.10.    Napiórkowska, L., & Franek, E. (2009). Rola oznaczania witaminy D w praktyce klinicznej. Choroby Serca i Naczyń, 6(4), 203-210.11.    Nowak, J. K. (2012). Rola witaminy D w chorobach ośrodkowego układu nerwowego. Neuropsychiatry & Neuropsychology/Neuropsychiatria i Neuropsychologia, 7(2).12.    Nowosad, K. (2020). Witamina D: metabolizm, funkcje oraz toksyczność. Nauki Przyrodnicze i Medyczne, Nr 4/30/2020, 46-53.13.    Płudowski, P., Kryśkiewicz, E., & Karczmarewicz, E. (2012). Zasady suplementacji i standardy oceny zaopatrzenia organizmu w witaminę D w świetle jej działania plejotropowego. Postępy Nauk Medycznych, 25(3), 265-272.14.    Przygoda, B., Wierzejska, R., Matczuk, E., Kłys,. (2024) Witaminy W: Normy żywienia dla populacji Polski. Red. Rychlik E. i in., Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – Państwowy Instytut Badawczy, Warszawa, 166-168.15.    Ronsoni, M. F., Santos, H. D. C. D., Colombo, B. D. S., Correa, C. G., Moritz, A. P. G., Coral, M. H. C., Van de Sande-Lee, S., & Hohl, A. (2017). Hypercalcemia and acute renal insufficiency following use of a veterinary supplement. Brazilian Journal of Nephrology, 39, 467-469.16.    Rusińska A. i in., Zasady suplementacji i leczenie witaminą D – nowelizacja 2018 r. Postępy Neonatologii, 24(1), 1-24.17.    Szymański, F. M., Bomba-Opoń, D. A., Łęgosz, P., Głogowska-Szeląg, J., Baran, W., Szepietowski, J. C., Kos-Kudła, B., Filipika, K. J., & Kozłowska-Wojciechowska, M. (2015). Miejsce witaminy D w codziennej praktyce klinicznej—interdyscyplinarne stanowisko ekspertów. Forum Medycyny Rodzinnej, 9(6), 423-434.18.    Wartanowicz, M., Gronkowska-Senger, A., (2012). Witaminy. W: Żywienie człowieka. Podstawy Nauki o Żywieniu. Red. J. Gawęcki, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 320-325.19.    Ziółkowska, H., (2011). Witamina D – ile i komu? Pediatria po Dyplomie, 15(1), 88-89.
artykuł Niedobór witaminy C
Witamina C pełni kluczową rolę w wielu procesach biochemicznych. Z tego artykułu dowiesz się jakie funkcje pełni witamina C w organizmie człowieka oraz jakie mogą być skutki jej niedoboru.Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu człowieka. Jest nie tylko silnym antyoksydantem, ale bierze także udział w wielu procesach metabolicznych, wpływając na odporność, syntezę kolagenu czy wchłanianie składników mineralnych. Ludzki organizm nie jest w stanie samodzielnie syntetyzować witaminy C. W związku z tym konieczne jest regularne dostarczanie jej z żywności. Niedobór witaminy  C może prowadzić do szeregu problemów ze zdrowiem, od osłabienia organizmu po poważne schorzenia, takie jak szkorbut. W artykule przyjrzymy się bliżej roli witaminy C, jej źródłom, dziennemu zapotrzebowaniu oraz skutkom jej niedoboru. H2: Funkcje witaminy C i jej znaczenie dla organizmuWitamina C bierze udział w wielu istotnych reakcjach, stymulując różnego rodzaju procesy biochemiczne w organizmie. Funkcje witaminy C to:•    JesJ est antyoksydantem, który dzięki swoim przeciwutleniającym właściwościom chroni organizm przed chorobami serca oraz naczyń krwionośnych. Broni komórki organizmu przed stresem oksydacyjnym. Przeprowadzone badania wśród osób palących dowiodły, że kwas askorbinowy razem z witaminą E, hamuje podwyższone markery peroksydacji lipidów wywołane paleniem. •    Witamina C obniża ryzyko rozwoju chorób nowotworowych – zwłaszcza żołądka oraz przełyku. Silne zdolności antyoksydacyjne witaminy C powodują, że niszczy ona wolne rodniki zmniejszając uszkodzenia na poziomie DNA, a także uszkodzenia lipidów oraz białek. •    Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, ponieważ stymuluje syntezę interferonu oraz bierze udział w procesach immunomodulacyjnych. Aktywuje komórki NK (natural killer) oraz limfocyty B i T, które eliminują drobnoustroje chorobotwórcze, a także komórki nowotworowe. Witamina C wpływa na aktywność granulocytów, monocytów oraz makrofagów. •    Rolą witaminy C jest również biosynteza kolagenu, adrenaliny, karnityny oraz hormonów steroidowych. •    Obniża ciśnienie krwi oraz uszczelnia ściany naczyń krwionośnych.•    Zwiększa wchłanianie wapnia oraz żelaza niehemowego, redukując żelazo (III) do przyswajalnej formy – żelaza (II).•    Witamina C bierze udział w odbudowie tkanek podczas gojenia się ran oraz złamań kości.•    Skraca czas trwania chorób górnych dróg oddechowych, np. przeziębienia.•    Ma wpływ na prawidłowe działanie układu nerwowego przez udział w syntezie noradrenaliny, neuropeptydów oraz serotoniny.•    Kwas askorbinowy skutecznie neutralizuje reaktywne formy tlenu powstałe w wyniku zarówno promieniowania UVA oraz UVB. Chroni więc skórę przed promieniowaniem oraz może spowalniać proces starzenia się oraz stany zapalne skóry.   H2: Dzienne zapotrzebowanie na witaminę CZapotrzebowanie na kwas askorbinowy jest zależne od takich czynników jak: wiek, płeć oraz aktualny stan fizjologiczny organizmu. Zwiększone zapotrzebowanie na tą witaminę występuje wśród kobiet w ciąży i karmiących, u osób z   nadciśnieniem, u diabetyków, u osób zmagających się z długotrwałym  stresem, wśród alkoholików oraz osób palących.  Dodatkowo, Wwśród osób palących mamy do czynienia ze zmniejszonym wchłanianiem witaminy C aż o około 70-80%.  Jest to spowodowane stresem oksydacyjnym, który wywołuje przyspieszony metabolizm witaminy C w organizmie. Według norm żywienia, dzienne zapotrzebowanie na witaminę C wśród zdrowych osób dorosłych wynosi – u kobiet: 75, a u mężczyzn 90 mg/dobę. H2: Źródła witaminy C w pożywieniuŹródłem witaminy C są przede wszystkim świeże owoce oraz warzywa. Największą ilość znajdziemy w: natce pietruszki, czarnych porzeczkach, owocach kiwi, czerwonej papryce, warzywach kapustnych, truskawkach oraz owocach cytrusowych. Niestety witamina C jest bardzo niestabilna i podatna na działanie wysokiej temperatury, enzymów, tlenu oraz jonów metali. Straty witaminy C spowodowane są również przez obróbkę termiczną. Suszenie zmniejsza zawartość witaminy C aż o 80%, gotowanie – 50%, a gotowanie z odsączaniem – aż do 75%. H2: Co powoduje niedobór witaminy C? – Przyczyny niedoboru witaminy C Witamina C musi być dostarczona do organizmu z zewnątrz. Przyczyna niedoboru witaminy C to najczęściej nieodpowiednio zbilansowana dieta. Brak świeżych owoców oraz warzyw w codziennej diecie może znacząco przyczyniać się do obniżenia poziomu witaminy C.  Osoby zmagające się z alergiami pokarmowymi również będą narażone na niedobór witaminy C.H2: Kto jest szczególnie narażony na niedobór witaminy C?Możemy wyróżnić konkretne grupy osób, które mogą być bardziej narażone na skutki niedoboru witaminy C:•    Palacze oraz bierni palacze – stwierdzono wśród nich niski poziom witaminy C w osoczu oraz w leukocytach. W związku z tym Institute od Medicine (IOM) sugeruje, aby osoby palące zwiększyły spożycie witaminy C o 35 mg w ciągu doby w porównaniu do osób niepalących.•    Kobiety w ciąży oraz karmiące piersią.•    Osoby stosujące mało urozmaiconą dietę.•    Osoby nadużywające alkoholu oraz narkotyków.•    Osoby zmagające się z zespołem złego wchłaniania, nadciśnieniem tętniczym, chorobami nowotworowymi oraz niewydolnością nerek.•    Wyczynowi sportowcy, narażeni na długotrwały wysiłek fizyczny.H2: Objawy niedoboru witaminy CObjawy braku witaminy C są bardzo niespecyficzne, to przede wszystkim ogólne osłabienie organizmu, zwiększona podatność na infekcje, zmniejszona wydolność fizyczna , zapalenia błony śluzowej, krwawienie z dziąseł, trudno gojące się rany, owrzodzenia języka oraz zaburzenia w produkcji kolagenu, co może powodować osłabieniem kondycji włosów, skóry i paznokci. Brak witaminy C wpływa również na pojawianie się bólów mięśni, stawów, zaburzeń w przemianie kwasów tłuszczowych oraz cholesterolu, osłabionych naczyń krwionośnych czy powstawanie siniaków. Do objawów neurologicznych niedoboru witaminy C zaliczamy osłabienie funkcji poznawczych, pogorszenie pamięci oraz koncentracji, zwiększenie rozwoju chorób neurodegeneracyjnych oraz większe ryzyko wystąpienia udaru mózgu. H2: Jakie są skutki niedoboru witaminy C?Długotrwały niedobór witaminy C powoduje szkorbut (gnilec). Choroba ta w dzisiejszych czasach występuje bardzo rzadko. Cierpieli na nią głównie marynarze w starożytności i średniowieczu, którzy podczas rejsu odcięci byli od żywności zawierającej witaminę C. Do chorób spowodowanych przez niedobór witaminy C możemy zaliczyć również niedokrwistość z powodu niedostatecznego wchłaniania żelaza.H2: Jak sprawdzić poziom witaminy C?Poziom witaminy C można sprawdzić za pomocą badania laboratoryjnego z krwi żylnej. Na badanie należy stawić się na czczo (od ostatniego posiłku powinno minąć co najmniej 8 godzin). Przyjmuje się, że stężenie kwasu askorbinowego powinno wynosić od 34 do 110 mikromoli/l. Uważa się, że nadmiar witaminy C w zasadzie nie działa toksycznie. Wśród 10% mężczyzn pochodzących z Afryki, Azji i basenu Morza Śródziemnomorskiego spożycie bardzo wysokich dawek witaminy C może powodować natychmiastowe uszkodzenie czerwonych krwinek i śmierć w ciągu kilku godzin. Wynika to z defektu enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanu. Przedawkowanie witaminy C może być szkodliwe dla osób chorujących na anemię sierpowatą. Duże dawki witaminy C mogą powodować również powstawanie kamieni nerkowych oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Za bezpieczną dawkę dobową witaminy C przyjmuje się 1000 mg. H2: Jak zaradzić brakowi witaminy C?Przede wszystkim należy zadbać o dietę bogatą w warzywa i owoce, ponieważ to one stanowią podstawowe źródło witaminy C. Warto uwzględniać warzywa i owoce w każdym posiłku, np. dodając owoce do owsianki czy surówkę do obiadu. Ze względu na niestabilność witaminy C warto spożywać warzywa oraz owoce w formie surowej.  W przypadku problemów z dostarczeniem witaminy C z diety można rozważyć suplementację. Produkty Suplementy diety  dostępne na rynku suplementów diety, zawierają różne formy chemiczne (np. kwas L-askorbinowy, L-askorbinian potasu) oraz formy podania – tabletki, kapsułki. Na rynku znajdziemy również liposomalną witaminę C, która może być zamknięta w kwasoodpornych kapsułkach o opóźnionym uwalnianiu.  prPrzyjmowanie witaminy C w takiej formie zapewnia nam jej efektywniejsze wchłanianie. Jeśli chodzi o dawkę - Zespół do Spraw Suplementów Diety określił maksymalną dawkę witaminę C dla dorosłych na poziomie 1000 mg na dobę. Warto zapamiętać:•    Właściwości witaminy C: Właściwości Działa antyoksydacyjnie  oraz wspieraarcie funkcjonowaniea układu odpornościowego – chroni komórki przed stresem oksydacyjnym, zmniejsza ryzyko chorób serca oraz nowotworów. Stymuluje syntezę interferonu, aktywuje komórki odpornościowe (NK, limfocyty T i B).. •    Niezbędna dla skóry oraz tkanek – bierze udział w produkcji kolagenu, przyspiesza gojenie ran.•    Zwiększa przyswajanie minerałów – poprawia wchłanianie żelaza niehemowego i wapnia.•    Wpływa na układ nerwowy – uczestniczy w syntezie noradrenaliny, serotoniny i neuropeptydów.•    Źródła w diecie – najwięcej witaminy C występuje w natce pietruszki, czarnej porzeczce oraz czerwonej papryce.•    Wrażliwa na temperaturę – gotowanie i suszenie znaczącoznacząco o– obróbka termiczna obniża bniżają jej zawartość w produktach spożywczych.•    Kto jest narażony na braki witaminy C? – palacze, osoby poddane długotrwałemu stresowi, kobiety w ciąży, kobiety karmiące piersią, osoby starsze i alkoholicy.•    Objawy niedoboru witaminy C – osłabienie, podatność na infekcje, krwawiące dziąsła, objawy skórne, np. wolniejsze gojenie się ran.•    Jak dbać o jej odpowiedni poziom? – Aby zapobiec niedoborowi witaminy C warto spożywać świeże warzywa i owoce, w razie potrzeby rozważyć zażycie suplementu diety (maksymalna dawka 1000 mg/dobę). 1.    Janda K ., Kasprzak M., Wolska J. Witamina C – budowa, właściwości, funkcje i wstępowanie. Prom J Life Sci. 2015; 61(4): 419-425.2.    Szymańska-Pasternak J., Janicka A., Bober J. Witamina C jako oręż w walce z rakiem. Onkologia w praktyce klinicznej. 2011; 7(1): 9-23.3.    Zawada K. Znaczenie witaminy C dla organizmu człowieka. Herbalism. 2016; 1(2): 22-34.4.    Rychlik E., Stoś K., Woźniak A., et al. Normy żywienia dla populacji Polski. 2024.5.    Carr A., Rowe S. Factors Affecting Vitamin C Status and Prevalence of Deficiency: A Global Helath Perspective. Nutrients. 2020; 12(1963).6.    Schab P. Witamina C – najpopularniejsza i nadal odkrywana witamina. Eliksir. 2023; 12.7.    Musiał C., Sawczuk W., Gawdzik B. et al. Witamina C w medycynie i kosmetologii. Wiadomości chemiczne. 2019; 73: 9-10.8.    Jomova K., Raptova R., Alomar S. et al. Reactive oxygen species, toxicity, oxidative stress, and antioxidants: chronić diseases and aging. Arch Toxicol. 2023; 97(10): 2499-2574.9.    Al.-Niaimi F., Yi Zhen Chiang N. Topical Vitamin C and the Skin: Mechanisms of Action and Clinical Applications. J Clin Aesthet Dermatol. 2017; 10(7): 14-17.10.    Lykkesfeldt J., Michels A., Frei B. Vitamin C. Adv Nutr. 2014; 5(1): 16-18.