To rodzaj drożdży, stanowiących jednokomórkowe grzyby, które rozmnażają się poprzez wielostronne pączkowanie. Naturalnie występują w różnych środowiskach bogatych w węglowodany. Gatunek ten można odróżnić od innych drożdży dzięki typowym cechom wzrostu i właściwościom fizjologicznym, szczególnie zdolności do fermentowania poszczególnych cukrów. Saccharomyces cerevisiae to jedne z najwcześniej wykorzystywanych przez człowieka mikroorganizmów ze względu na ich właściwości biochemiczne. Co ciekawe, już w czasach starożytnych Hipokrates rekomendował picie napoju zrobionego z drożdży jako środek wzbogacający w witaminy i wzmacniający organizm. Drożdże były pierwszym eukariotycznym organizmem, którego zsekwencjonowano, co opublikowano w 1996 roku. Od tego czasu stały się one modelem przedklinicznym, oraz ważnym narzędziem do badania podstawowych procesów komórkowych wśród eukariotów. Duże podobieństwo genetyczne (powyżej 20%) między drożdżami Saccharomyces cerevisiae a ludzkimi genami sprawia, że są one użytecznym modelem do badania wybranych problemów zdrowia człowieka. Saccharomyces cerevisiae jest bogactwem aktywnych składników. Warto zwrócić uwagę na budowę tego gatunku. W skład wewnętrznej warstwy ściany komórkowej wchodzi głównie β-1-3-glukan z dodatkiem β-1-6-glukanu, natomiast zewnętrzna warstwa głównie składa się z mannanów. Glukany, które występują zarówno w wielu roślinach, jak i we wszystkich grzybach, są znane ze swojego odżywczego wpływu na organizm.
Drożdże Saccharomyces cerevisiae są określane jako drożdże piekarskie czy browarnicze.
Saccharomyces cerevisiae var. boulardii, które historycznie były klasyfikowane jako odrębny gatunek, obecnie są uznawane za podgatunek Saccharomyces cerevisiae.
Francuski mikrobiolog Henri Boulard wyizolował ten szczep w 1920 roku podczas swojej podróży po Azji, gdzie poszukiwał nowych szczepów drożdży fermentacyjnych. Saccharomyces cerevisiae var. boulardii stanowią jedyny szczep drożdży, który jest oficjalnie uznany jako probiotyk. Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które, jeśli są spożywane w odpowiednich dawkach, mogą przynieść korzyści zdrowotne przyjmującej je osobie. Taką definicję podają Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). Po raz pierwszy opisano je w 1907 roku, czego dokonał Elie Metchnikoffa. Probiotyki zapewniają symbiozę, zapewniając gospodarzowi korzystne funkcje, przyczyniając się do korzystnych funkcji jak metabolizowanie substancji trudnych do strawienia i dostarczanie witamin, a także zapobiegają one zasiedlaniu organizmu przez bakterie wywierające negatywny wpływ na organizm. Zaburzenia w równowadze mikrobiologicznej jelit, znane jako dysbioza jelitowa, mogą prowadzić do problemów z funkcjonowaniem jelit.
