INAMIA antioxidant

Badanie beta-karotenu in vitro wykazało, że do zsyntezowania witaminy A konieczny jest oksydacyjny rozkład beta-karotenu, podczas którego wzrasta poziom mRNA i białka enzymatycznego w komórkach, związany z przemianą beta-karotenu do retinolu [13].

Nawet 10% tlenu wykorzystywanego przez tkanki przekształca się w reaktywne produkty pośrednie, które upośledzają funkcjonowanie tkanek i komórek. Badania donoszą, że reaktywne formy tlenu, takie jak rodniki ponadtlenkowe, leżą u podstaw patogenezy licznych problemów zdrowotnych, a dysmutaza ponadtlenkowa (SOD) katalizuje ich konwersję do nieszkodliwych struktur [7].

Przeprowadzone badanie in vitro wykazało wpływ glutationu na zapobieganie negatywnemu działaniu utleniającego nadtlenku wodoru, który prowadzi do wzmożonego zaprogramowanego w organizmie zniszczenia komórek [1].

W przeprowadzonych badaniach wykazano, że osoby z normalną masą ciała mają wyższe stężenie beta-karotenu w porównaniu do osób ze zwiększoną masą ciała, a także osób z problemami poziomu cukru we krwi [14].

Badanie prowadzone in vitro potwierdziło tezę, że niski poziom glutationu prowadzi do degeneracji hodowlanych neuronów dopaminergicznych. Spadek poziomu GSH prowadził do utleniania wiązań podwójnych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (np. Omega-3) i tym samym wytwarzania nadtlenków [9].

W przeprowadzonych badaniach pobrano nasienie i osocze od mężczyzn mających problemy z zapłodnieniem partnerki i od mężczyzn, którzy nie wykazywali tej cechy. Wykazano, że plemniki osób z problemami wykazują znacznie niższe poziomy glutationu niż ejakulat mężczyzn z prawidłową ruchliwością plemników [11].

Ciekawe badanie in vitro wpływu zredukowanego glutationu i dymu papierosowego wykazało, że zwiększenie wewnątrzkomórkowego poziomu GSH złagodziło przepuszczalność nabłonka komórek pęcherzykowych [10].

Badanie in vitro wykazało, że wzrost poziomu GSH w komórkach po traktowaniu ich N-acetylo-l-cysteiną wpływał na wydłużenie ich żywotności w porównaniu do komórek w hodowli kontrolnej, z obniżonym poziomem GSH [12].

W badaniu przeprowadzonym na 775 ochotnikach w wieku od 45 do 60 lat wykazano, że zwiększenie poziomu spożycia witaminy C o 100 mg wpływało na gęstość mineralną kości szyjki udowej i biodra [16].

Badanie przeprowadzone na 994 kobietach po menopauzie stosujących estrogen wykazało, że dawka witaminy C od 100 do 5000 mg na dobę zwiększyła gęstość mineralną kości [17]. Należy pamiętać, że maksymalna dawka witaminy C wynosi 1000 mg.

6 tygodniowe badanie z podwójnie ślepą próbą, przeprowadzone na 55 osobach borykających się z problemem zbyt wysokiego poziomu cukru, wykazało, że w grupie stosującej α-tokoferol w dawce 500 mg dziennie wykazano zmniejszenie ogólnoustrojowego stresu oksydacyjnego [21].

Badanie kontrolowane placebo, przeprowadzone na 30 kolarzach, oceniające suplementację α-tokoferolem na wydolność fizyczną podczas intensywnego wysiłku wykazało, że 5-miesięczna suplementacja nie wpłynęła na wydolność, ale wykazała ochronne działanie przed stresem oksydacyjnym [23].

W retrospektywnym badaniu kohortowym przeprowadzonych na 321 kobietach mających skłonność do powstawania torbieli na jajnikach wykazano, że w grupie suplementującej witaminę E w dawce 100 mg na dobę złagodzono stres oksydacyjny [16].