INAMIA capilis

Kolejne badanie in vitro wykazało, że nikotynamid może wpływać na zwiększenie poziomu ceramidów, sfingolipidów, cholesterolu i wolnych kwasów tłuszczowych, czyli związków odpowiedzialnych za barierę skórną w hodowanych keranocytach ludzkiego naskórka [13].

W badaniach in vitro wykazano, że ekstrakt z liści C. aurantium wywiera negatywny wpływ wobec bakterii Gram-dodatnich (Staphylococcus aureus i Bacillus subtilis) oraz Gram-ujemnych (Escherichia coli i Klebsiella pneumonia) [4].

W badaniu in vitro wykazano, że sam nikotynamid, a także po połączeniu z hesperydyną wpłynął na wzrost syntezy kolagenu w fibroblastach i proliferację komórek [13].

Randomizowane badanie przeprowadzone na 47 pacjentach borykających się z problem neurologicznym , w którym podawano 250 mg niacyny dziennie przez okres 6 miesięcy wykazało poprawę funkcji motorycznych, czyli wsparcie układu nerwowego [12].

W randomizowanym badaniu klinicznym porównywano biodostępność witaminy C liposomalnej z nieliposomalną. Do podaży doustnej wykazano, że forma liposomalna wykazuje wyższą biodostępność [2].

W badaniu przeprowadzonym na 50 kobietach w wieku 30 – 65 lat wykazano, że stosowanie serum z witaminą C i E przez 2 miesiące rozjaśniło skórę, oraz poprawiło gładkość i elastyczność [6]. Wyniki te mogą pomóc kontrolować proces starzenia skóry.

W badaniu przeprowadzonym na 775 ochotnikach w wieku od 45 do 60 lat wykazano, że zwiększenie poziomu spożycia witaminy C o 100 mg wpływało na gęstość mineralną kości szyjki udowej i biodra [16].

Badanie przeprowadzone na 994 kobietach po menopauzie stosujących estrogen wykazało, że dawka witaminy C od 100 do 5000 mg na dobę zwiększyła gęstość mineralną kości [17]. Należy pamiętać, że maksymalna dawka witaminy C wynosi 1000 mg.

W randomizowanym badaniu klinicznym udział wzięło 87 ochotników, którzy podzieleni zostali na 3 grupy (grupa ekstraktu z pestek winogron, grupa witaminy C oraz placebo). Wykazano, że podaż 24 godziny przed planowanym zabiegiem 100 mg ekstraktu z pestek winogron co 6 godzin wykazała zdolności przeciwutleniające podobnie jak witamina C w dawce 25 mg/kg masy ciała [11].

Badanie porównawcze siły przeciwutleniającej ekstraktu proantocyjanidyny z pestek winogron, witaminy C i E, wykazało, że ekstrakt jest zdecydowanie silniejszym przeciwutleniaczem w porównaniu do testowanych witamin [12].

Przeprowadzono 3-letnie badanie na 244 kobietach będących po menopauzie, którym podawano placebo lub kapsułki z witaminą K2 MK7. Wykazano, że dzienna dawka 180 µg witaminy K2 MK7 podniosła poziom witaminy K w organizmie i zapobiegała utracie masy kostnej [24].

W randomizowanym, kontrolowanym placebo, podwójnie ślepym badaniu, przeprowadzonym na 148 kobietach po menopauzie borykających się z problemem obniżenia gęstości mineralnej kości wykazano, że po 12 miesiącach stosowania dawki 375 µg/dzień witaminy K2 MK7 wraz z podażą witaminy D i wapnia miało wpływ na ochronę struktury kości beleczkowej w kości piszczelowej [6].

Randomizowane, podwójnie ślepe badanie kliniczne kontrolowane placebo, przeprowadzone na 334 kobietach w wieku od 50 do 60 lat, będących po menopauzie wykazało, że 12 miesięczna podaż witaminy K2 MK7 w dawce 360 µg pochodzącej z natto, doprowadziła do obniżenia poziomu niedostatecznie karboksylowanej osteokalcyny w surowicy a zwiększenia karboksylowanej osteokalcyny w porównaniu do placebo. Suplementacja nie miała wpływu na tempo utraty masy kostnej [25].

W badaniu in vitro wykorzystano dwa typy komórek śródbłonka: komórki śródbłonka żyły pępowinowej oraz komórki śródbłonka żylaków. Diosmina oraz inne związki bioaktywne, takie jak escyna i bromelaina, zmniejszyły adhezyjność komórek śródbłonka. Zaobserwowano tendencję do uwalniania tlenku azotu, co pozytywnie wpływa na naczynia krwionośne i układ krążenia [12].

Badanie przeprowadzone na komórkach śródbłonka mikronaczyniowego ludzkiego mózgu wykazało, że diosmina i diosmetyna mogą chronić komórki śródbłonka przed stresem oksydacyjnym wywołanym przez H₂O₂, poprzez zwiększenie aktywności enzymów antyoksydacyjnych. Zaobserwowano także wyrównanie poziomu tlenku azotu [15].